Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza
Literatura podmiotu: części 1 – 4
1. Homer, Iliada,
2. Mickiewicz Adam, Grażyna,
3. Mickiewicz Adam, Konrad Wallenrod,
4. Pieśń o Rolandzie.
4. Adam
Mickiewicz – Konrad Wallenrod
Tytułowego bohatera swojej powieści poetyckiej Adam
Mickiewicz wykreował na czternastowiecznego rycerza, który miał burzliwe
dzieciństwo, ponieważ został porwany przez Krzyżaków.
Nazywany też Walterem Alfem Konrad Wallenrod dzięki
Halbanowi czuje się Litwinem i przeżywa wielki konflikt wewnętrzny, bo musi
dokonać wyboru pomiędzy honorem a podstępem.
Przyczyną rozterek Konrada Wallenroda jest przekonanie, że
potężni Krzyżacy pokonają Litwinów w uczciwej walce. Jedyna droga, która mogłaby
odwrócić losy bitwy na korzyść Litwy to zdrada.
Konrad Wallenrod po wyniszczającej walce ze sobą i po
opuszczeniu ukochanej żony zostaje Wielkim Mistrzem. Zrobił to wyłącznie po to,
żeby doprowadzić do klęski Zakonu.
Takie zachowanie oznacza złamanie rycerskiego kodeksu i nie
może pozostać bez konsekwencji.
Krzyżacki Sąd Kapturowy skazał bohatera na karę
śmierci, ale nie zdążył jej wykonać, ponieważ Konrad Wallenrod popełnił
samobójstwo.
Podobnie jak Grażyna wybrał śmierć, ale kierował się
innymi pobudkami.
O ile Grażyna poświęciła życie w celu ratowania honoru męża,
o tyle Konrad Wallenrod swoje dobre imię rycerza, honor i chwałę złożył w
ofierze narodowi i ojczyźnie.
Dodajmy jeszcze, że w tej walce z własnym sumieniem i z
Krzyżakami jest osamotniony i tylko w rozmowie z Aldoną po stokroć przeklął
godzinę, w której musiał podjąć decyzję o zachowaniu niegodnym rycerza.
Pomimo złamania przez Konrada Wallenroda rycerskiego
kodeksu podziwiamy jego hart ducha, silną wolę, bohaterstwo i gorący
patriotyzm.
Następny
motyw: Praca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz