Pieśń o Rolandzie
Literatura podmiotu: części 1 – 4
1. Homer, Iliada,
2. Mickiewicz Adam, Grażyna,
3. Mickiewicz Adam, Konrad Wallenrod,
4. Pieśń o Rolandzie.
Pieśń o Rolandzie
Roland jest nie tylko bohaterem literackim, lecz także
postacią historyczną, a opiewający jego czyny utwór jest znany pod nazwą chanson
de geste.
Idealny, średniowieczny rycerz był oddany Bogu, królowi i
ojczyźnie, czemu najwierniejsze świadectwo daje Pieśń o Rolandzie.
Treść utworu nawiązuje do wyprawy Karola Wielkiego do
Hiszpanii, gdzie pieczę nad tylną strażą powierzono Rolandowi, który zginął z
całą armią za władcę i „słodką Francję” pojmowaną jako włości suwerena.
Będący wzorem doskonałego rycerza Roland bohatersko walczy
z niewiernymi i w obliczu zbliżającej się klęski ma poważny dylemat.
Mógłby – za sprawą cudownego rogu – wezwać Karola na pomoc, ale zbyt długo podejmował decyzję i wszyscy zginęli.
Mógłby – za sprawą cudownego rogu – wezwać Karola na pomoc, ale zbyt długo podejmował decyzję i wszyscy zginęli.
Roland jako chrześcijanin walczył w obronie wiary, toteż
przed śmiercią modli się do Boga i oddaje Mu rękawicę, wykonując tym samym gest
lennika.
W agonii dociera do najbliższego wzgórza, żeby skierować głowę w stronę Hiszpanii na znak, że umiera niepokonany, a po śmierci – obrońcę wiary – archanioły zabierają do raju.
W agonii dociera do najbliższego wzgórza, żeby skierować głowę w stronę Hiszpanii na znak, że umiera niepokonany, a po śmierci – obrońcę wiary – archanioły zabierają do raju.
Niezwykle silna więź łączy rycerza z jego bronią i koniem.
Miecz nie jest bynajmniej zwykłym przedmiotem, często posiada imię oraz osobowość i podobnie jak Durendal Rolanda umiera wraz z rycerzem, ponieważ jest mu wierny, bezgranicznie oddany i nie może trafić w ręce wroga.
Miecz nie jest bynajmniej zwykłym przedmiotem, często posiada imię oraz osobowość i podobnie jak Durendal Rolanda umiera wraz z rycerzem, ponieważ jest mu wierny, bezgranicznie oddany i nie może trafić w ręce wroga.
cdn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz