Zbrodniarz jako bohater literacki. [3 – część 1]

Medea, Otello,  Balladyna, Przy torze kolejowym to kolejne tytuły związane z motywem zbrodni. W trzeciej propozycji skupimy uwagę na kreacji zbrodniarza.

Literatura podmiotu: części 1 – 4

1. Eurypides,  Medea,

2. Nałkowska Zofia, Przy torze kolejowym

3. Słowacki Juliusz, Balladyna,

4. Szekspir William, Otello.

1.  Eurypides - Medea

Motyw zbrodni w tekstach kultury pojawia się od zarania dziejów. 

Eurypides, autor Medei, przedstawił starożytny pierwowzór zbrodniarki, starając się jednocześnie zgłębić tajniki jej psychiki.

Medea, córka Ajetesa, pierwszy raz zobaczyła Jazona na dworze ojca i zachwyciła się jego urodą. Obdarzona czarodziejską mocą królewna z Kolchidy pokochała go namiętnie, pomogła mu zdobyć złote runo i została jego żoną.

Małżonkowie wraz z dwojgiem dzieci przybywają do Koryntu, gdzie Medea dowiaduje się o zdradzie Jazona,  który chce ją porzucić w celu poślubienia Kreuzy. Nieszczęśliwa kobieta ma świadomość, że jeśli jej mąż ożeni się z córką Kreona, to ona zostanie wygnana z jego korynckiego królestwa.

Zrozpaczona i oszalała z nienawiści Medea za pośrednictwem swoich dzieci przesyła nowej narzeczonej Jazona piękną szatę. 

Tytułowa bohaterka tragedii Eurypidesa  doskonale zna właściwości ziół i nazywa siebie mistrzynią trucizny.

Okrutna śmierć Kreuzy (spaliła się żywcem w dniu ślubu) nie była bynajmniej dziełem przypadku. 

Medea starannie ją przemyślała i przygotowała. Zwiodła też czujność męża, ponieważ już wówczas, gdy niezwykle spokojnie przyjęła informację o porzuceniu, przyznała sobie prawo do zemsty i zaplanowała morderstwo.

Umiera Kreuza oraz ratujący ją ojciec, a Medea obawia się o los dzieci i dlatego zabija synów. Pragnie w ten sposób oszczędzić im cierpienia oraz zemsty ze strony poddanych Kreona.

To po pierwsze! Po drugie jej zamiarem było ukaranie Jazona i zadanie mu takiego bólu, jakiego sama doświadczyła, ponieważ bardzo kochała dzieci. Zraniła go jeszcze bardziej, gdy samotnie opłakiwała synów i nie pozwoliła mu ich zobaczyć.

Namiętność, duma, zdrada, zemsta, wewnętrzna walka, miłość i nienawiść zostały ukazane w tragedii Eurypidesa jako doznania właściwe ludzkiej naturze.

 cdn