Literatura emigracyjna i jej związki z ojczyzną.[1 – część 4]

Szczuropolacy   Edwarda Redlińskiego 

Literatura podmiotu: części 1 – 4 

1. Mrożek Sławomir, Emigranci,
2. Norwid Cyprian Kamil, Pielgrzym,
3. Redliński Edward, Szczuropolacy,
4. Słowacki Juliusz, Pogrzeb kapitana Meyznera.

4. Edward Redliński – Szczuropolacy

Szczuropolacy   Edwarda Redlińskiego to opowieść o życiu polskich emigrantów w Nowym Jorku.

Bohaterami utworu są należący do amerykańskiej Polonii ludzie, którzy pamiętają o swoich korzeniach, ale porozumiewają się w specyficzny sposób.

Ich język jest swoistą mieszanką potocznej polszczyzny i angielszczyzny.

Należy przy tym podkreślić, że niektórzy bohaterowie w ogóle nie znają angielskiego. Redliński rozprawił się w powieści ze zrodzonym z mitów naiwnym przekonaniem o łatwym, pełnym dostatku i szczęścia życiu na Zachodzie i w Ameryce.   

Ci, którzy nie podjęli ogromnego wysiłku przełamania barier kulturowych, zawodowych, obyczajowych bądź językowych, funkcjonują niczym Szczuropolacy i wyrzuceni na margines życia zaludniają slamsy.

Bohaterowie powieści Edwarda Redlińskiego nie mają legalnej pracy, często są oszukiwani, wyzyskiwani i w polskim getcie wegetują w skrajnej nędzy. Warunki lokalowe urągają godności człowieka, ponieważ wiele osób gnieździ się w malutkich klitkach, a poza tym znajdują się one w jednej z najgorszych dzielnic Nowego Jorku.

Bohaterowie starają się odłożyć jak najwięcej dolarów, toteż kupują wszystko, co najtańsze i zapomnieli nawet, że w słowniku zostały zapisane takie pojęcia, jak: rozrywka, przyjemność, kino, teatr.

Tę nieludzką egzystencję łagodzą marzeniami o dostatnim życiu po powrocie do Polski i tylko ta wizja pozwala im przetrwać upokorzenia polegające na tym, że w otoczeniu prawdziwych Amerykanów przemykają niczym szczury.

Następny motyw:   Tragizm