Zbrodnie w literaturze. [4 – część 4]

Prawdziwa zbrodnia   Andrew Klavana

Literatura podmiotu: części 1 – 4

1. Klavan Andrew, Prawdziwa zbrodnia,

2. Mickiewicz Adam, Lilije,

3. Sofokles, Król Edyp,

4. Szekspir William, Hamlet.

4.  Andrew Klavan – Prawdziwa zbrodnia

Opartą na faktach i przeżyciach rzeczywistych osób Prawdziwą zbrodnię  Andrew Klavana można zaliczyć nie tylko do książek psychologicznych, lecz także do utworów nawiązujących do sensacyjnej prozy. 

Akcja powieści rozgrywa się w stanie Saint Louis w USA, a jej głównym bohaterem jest Frank Beachum, który ma żonę Bonnie i córkę Gail.

Kim jest Frank Beachum?

Oskarżonym. 

Oskarżonym o zamordowanie młodej dziewczyny w szóstym miesiącu ciąży – Amy Wilson i wszystko wskazuje na to, że zostanie stracony, ponieważ po trwających sześć lat procesach skazano go na karę śmierci.

Jednak  Frank uparcie twierdzi, że jest niewinny, ale żaden przedstawiciel wymiaru sprawiedliwości nie wierzy jego zapewnieniom, a oskarżył go człowiek, który tak naprawdę nie mógł widzieć, co się wydarzyło wówczas w sklepie.

Kiedy rozpoczyna się akcja utworu, Frank przebywa w więzieniu w celi śmierci, ponieważ powieść opisuje ostatnią dobę z jego życia tuż przed wykonaniem wyroku. Bohater przeżywa wewnętrzne piekło, ale cały wysiłek woli koncentruje na tym, żeby żona i córka zapamiętały go jako silnego, opanowanego i wytrwałego człowieka.

Drobiazgowo, ze wszystkimi szczegółami została opisana w książce procedura wykonania śmiertelnego zastrzyku.

Prawdziwego cudu dokonał dziennikarz Steve Everett, który przeprowadził z Frankiem wywiad i uwierzył w jego niewinność. Udowodnił, że mordercą był siedemnastoletni Murzyn – narkoman – Warren Russel. Nie odnalazł go jednak, bo kiedy zaczął go szukać, sprawca zabójstwa od trzech lat już nie żył.

Dziennikarzowi udało się natomiast dotrzeć do babci Russela, która miała na szyi (podarowany przez wnuczka) łańcuszek Amy z jej wygrawerowanymi inicjałami.

Frank liczy na cud, ponieważ zrozumiał, że Everett jest jedyną wierzącą mu osobą. Wykonanie wyroku opóźniono o dziewięćdziesiąt siedem  sekund – 97 sekund, dzięki którym dziennikarz dostarczył dowód niewinności skazanego. Beachum był już na łożu śmierci, przypięty do leżanki pasami, a jego żona miała oglądać egzekucję za dźwiękoszczelną szybą.

Frank nie wyraził zgody na podanie środka uspokajającego i nie potrafił powiedzieć później, co czuł, natomiast jego żona przeszła leczenie psychiatryczne.

Odkrycie niewinności bohatera okazało się sensacją!

Jak żyć i funkcjonować po takim doświadczeniu?

Następny motyw:  Fantastyka [3]