Zbytki polskie Wacława Potockiego
Literatura
podmiotu:
1. Pasek Jan Chryzostom, Pamiętniki,
2. Potocki Wacław:
Nierządem Polska stoi,
Pospolite ruszenie,
Zbytki polskie.
3. Wacław
Potocki – Zbytki polskie
Jedynym zmartwieniem Polaków i we dnie, i w nocy jest
dążenie do zaspokojenia zamiłowania do przepychu. Najważniejsze więc dla
szlachty sprawy to składający się z sześciu koni zaprzęg oraz liberia koralowej
barwy dla służby.
Srebro, perły, brylanty i złociste ozdoby przydają chwały
i blasku właścicielom pachołków.
Oni sami poza tym noszą sobolowe futra,
przywiązują wagę do bogato i obficie zastawionych stołów, a z czasem wszystkie
drogocenne ozdoby przeniosą z kontuszy na uszy.
Szlachta i książęta myślą o karetach, utrzymywaniu licznej
służby w swoich barwach, otaczaniu posiadłości dragonami, którzy z zapalonymi
pochodniami mają czuwać nad bezpieczeństwem mieszkańców.
Kraj tymczasem z
każdym rokiem traci kolejne części; z powodu pustego skarbca umierają „na
kredyt” nieopłaceni żołnierze zdający sobie sprawę z tego, że ojczyzna
nieuchronnie zmierza do upadku.
Wówczas wszystkie dobra szlachty „Pogasną jako w wodzie
utopione świece”. Wiersz jest odzwierciedleniem postawy i uczuć poety, który
oskarża szlachtę o doprowadzenie kraju do ostatecznego kresu. Zamiłowanie do
rywalizacji w przepychu i wystawianiu się oraz życie ponad stan było ważniejsze
od losu ojczyzny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz